தாய்மொழி பள்ளிகளை ஒழிப்பதற்கான அழைப்புகள் மொழிப் புலமைக்கும் அல்லது அவை வழங்கும் கல்வி நிலைக்கும் எந்தத் தொடர்பும் இல்லை. மாறாக இந்த நிறுவனங்கள் மீதான இனவெறி உணர்வுகளால் இயக்கப்படுகின்றன.
பினாங்கு துணை முதல்வர் பி ராமசாமி கூறுகையில், இந்த வாரம் பெர்சத்துவின் இளைஞர் பிரிவு மற்றும் மூன்று மலாய் மாணவர் குழுக்களால் தொடரப்பட்ட நீண்ட விவாதம், இந்தப் பள்ளிகளில் மலாய் மொழி முதன்மையான பயிற்றுவிப்பு முறையாக இல்லை என்பதை ஏற்றுக்கொள்ளாததால் தூண்டப்பட்டது.
பல ஆண்டுகளாக, உள்ளூர் பள்ளிகள் தேசிய கல்வி முறையுடன் ஒருங்கிணைக்கப்பட்டுள்ளன என்று அவர் கூறினார். பெர்சத்து இளைஞர் பிரிவு தகவல் பிரிவுத் தலைவர் முகமட் அஷ்ரப் முஸ்தகிம் பத்ருல் முனீர் முன்வைத்தபடி, தாய் மொழி பள்ளி மாணவர்களுக்கு மலாய் புலமை இல்லை என்ற குற்றச்சாட்டுகளுக்கு “எந்த அடிப்படையும் இல்லை” என்று டிஏபி தலைவர் கூறினார்.
இது உண்மைகள் மற்றும் புள்ளிவிவரங்களுடன் ஆதரிக்கப்படாத ஒரு குற்றச்சாட்டு. தேசியப் பள்ளிகளில் பயிலும் மாணவர்கள் கூட மலாய் மொழியில் மட்டுமல்ல ஆங்கிலத்திலும் புலமை இல்லாததால் அவதிப்படுகின்றனர். நம் கல்வி முறையின் முக்கிய பலவீனம் பள்ளிகளின் இரு பிரிவுகளிலும் ஆங்கிலத்தில் புலமை இல்லாதது.
அனைத்து வகையான பள்ளிகளிலும் நல்ல மற்றும் மோசமான மாணவர்கள் உள்ளனர். மேலும் உள்ளூர் பள்ளி மாணவர்களை தனிமைப்படுத்துவது “நியாயமற்றது” என்று ராமசாமி கூறினார்.
இந்த வாதத்தை முன்வைப்பவர்களுக்கு களத்தில் உள்ள உண்மை பற்றி தெரியாது. மாறாக, வடமொழிப் பள்ளிகளின் நேர்மறையான பங்களிப்பின் யதார்த்தத்தை ஏற்றுக்கொள்ளாதது அவர்களின் பிடிவாதமாகும்.
அதிகமான மலாய் பெற்றோர்கள் தங்கள் குழந்தைகளை சீன ஆரம்பப் பள்ளிகளுக்கு அனுப்புகிறார்கள். அவர்கள் நல்லவர்கள் என்பதற்கு இது ஒரு அங்கீகாரம் அல்லவா?
அரசியல்வாதிகள் தாய் மொழிப் பள்ளிகளை ஒழிக்க வேண்டும் என்று சொல்வது நல்லது. ஆனால் அவர்கள் தங்கள் குழந்தைகளை எங்கே அனுப்புகிறார்கள் என்று எனக்கு ஆச்சரியமாக இருக்கிறது.
அவர்கள் பெரும் பணக்காரர்கள் என்றால், அது லண்டன் அல்லது பாரிஸ் (அல்லது அனைத்துலக பள்ளிகள்) ஆகும்.
தாய் மொழி பள்ளிகள் இல்லாமல், மலேசியா உண்மையான பன்முகத்தன்மை மற்றும் சகிப்புத்தன்மையை அடைய முடியாது என்று அவர் கூறினார். மேலும் மலேசியாவின் இந்த “மறுக்க முடியாத” பகுதிகள் “இங்கே மிக மிக நீண்ட காலமாக இருக்கிறது” என்றார்.
