கோத்த கினபாலுவில் 17 வயதான “எட்” கண்களைத் திறந்து, தான் மருத்துவமனையில் இருப்பதை உணர்ந்தபோது, அவரது முதல் எண்ணம் “நான் உயிருடன் இருக்கிறேன்”. இத்தனை வருடங்களாக துன்புறுத்தப்பட்டதன் அழுத்தத்தையும் உணர்வுகளையும் இனி சமாளிக்க முடியாததால், இந்த மாத தொடக்கத்தில் தற்கொலை முயற்சியில் ஈடுபட்டார். அவரது சகோதரர் அவரை சரியான நேரத்தில் கண்டுபிடித்ததால் எட் இன்று உயிருடன் இருந்திருக்கிறார்.
நான் பயங்கரமாக உணர்ந்தேன். நான் செய்த செயலால் என் உடல் பாதிக்கப்பட்டு மூச்சு விட முடியாமல் தவித்துக் கொண்டிருந்தேன். அது எனது சுயநலம் மற்றும் முட்டாள்தனம் என்பதை உணர்ந்ததால், தனது செயலுக்கு வருந்தியதாக என்று எட் கூறினார். மூன்று உடன்பிறந்தவர்களில் மூத்தவர், இந்த சம்பவத்திற்குப் பிறகு, அவர் மனச்சோர்வைக் கையாள்வதில் தனது மருந்துகளுடன் மீண்டும் செல்ல முயற்சிக்கிறார். இந்த நிலை அவருக்கு 15 வயதிலிருந்தே கண்டறியப்பட்டது.
தான் இன்னும் சோகமாகவும் மகிழ்ச்சியற்றவராகவும் இருப்பதாக ஒப்புக்கொண்டார். ஆனால் பலர் அவரைக் கவனித்து நேசிப்பதை அறிந்து மகிழ்ச்சியடைந்தார். கெட்டவர்கள் மட்டுமே இருப்பதாக நான் நினைத்தேன். ஆனால் அந்த தற்கொலை முயற்சிக்குப் பிறகு, உண்மையில் பல வகையான மனிதர்கள் இருப்பதைக் கண்டேன். அவர்களில் பலர் எனக்குத் தெரியாது என்று எட் கூறினார்.
படிவம் மூன்று வரை தனது குழந்தைப் பருவம் முழுவதும், பள்ளியில் சக தோழர்கள் தன்னை அசிங்கமானவர், கொழுத்தவர் மற்றும் நாற்றமுள்ளவர் என்று சொல்லி உடல் ரீதியான வார்த்தைகளால் துன்புறுத்தப்பட்டதாகவும் அவர் கூறினார்.
அவர் ஏழு வயதிலிருந்தே அவர்களுக்கு உதவி செய்து கொண்டிருந்த போது, அவரது பெற்றோர்கள் வழிதவறிக் கிடக்கும் விலங்குகளஒ மீட்பதிலும், வளர்ப்பதிலும் தீவிரமாக ஈடுபட்டதால், அருகிலுள்ள கிளபோங்கில் வீட்டில் டஜன் கணக்கான பூனைகள் மற்றும் நாய்களுடன் அவர் வாழ்ந்தார் என்பதை அவர்கள் கண்டுபிடித்தனர்.
டயானா என்று மட்டுமே அடையாளம் காண விரும்பிய அவரது தாய், தனது மகனின் சிறுவயதில் பள்ளிக்குச் செல்ல விரும்பாதது உட்பட அவரது அணுகுமுறையில் ஏற்பட்ட மாற்றங்களைக் கவனித்தார். மேலும் அவர் கொடுமைப்படுத்தப்படுவதைக் கண்டார். அதனால் வேறு பள்ளிக்கு தன்னை மகனை மாற்றிய போதும் பிரச்சினை தீரவில்லை. நான் பள்ளியில் சம்பந்தப்பட்டவர்களிடம் கூறியபோதும் கொடுமைப்படுத்தல் நிற்கவில்லை.
ஒவ்வொரு நாளும் அவன் தன் உணர்ச்சிகளுடனும் எண்ணங்களுடனும் போராடிக் கொண்டிருப்பதை அவள் அறியாததால், அந்தச் சம்பவம் அவளுக்கு மனவேதனையையும் அதிர்ச்சியையும் அளித்தது.
நான் மகிழ்ச்சியாக இருக்க விரும்புகிறேன். நான் உண்மையிலேயே விரும்பும் விஷயங்களைச் செய்ய விரும்புகிறேன். நான் என் பெற்றோருக்கு உதவுவதையும், விலங்குகளுடன் நேரத்தை செலவிடுவதையும் வேடிக்கையாகக் கொண்டிருக்கிறேன். ஆனால் எதிர்காலத்தில் உண்மையிலேயே என்னுடையதைக் கண்டுபிடிக்க விரும்புகிறேன் என்று அவர் கூறினார்
தன்னைப் போன்ற உணர்ச்சிகளுடன் போராடுபவர்களுக்கு அவர் கூறும் அறிவுரை என்னவென்றால், “உங்கள் அன்புக்குரியவர்களைப் பற்றி சிந்தியுங்கள், உங்களையோ அல்லது உங்களைப் பற்றி அக்கறை கொண்டவர்களையோ காயப்படுத்தக்கூடிய எதையும் செய்யாதீர்கள்”.
